'Ik geloof niet echt in coaching'. De andere aanwezigen keken verbaasd. Zelf vond ik het geniaal. Helemaal eerlijk. Hij vervolgde.. 'Als ik naar mijn vorig bedrijf kijk, waar we toch vaak ingezet hebben op 1on1 coaching (want teamcoaching kende ik nog niet) heeft dat niet echt opgeleverd. De mensen die we dachten te ontslaan, hebben we uiteindelijk toch ontslaan.'
De mensen die we dachten te ontslaan, hebben we uiteindelijk toch ontslaan.
Mijn antwoord? 'In welke mate hadden jullie - al dan niet uitgesproken- op voorhand beslist dat iemand niet geschikt was? Hij grinnikte van herkenning.
Hij grinnikte van herkenning.
Het lijkt zo evident, maar het wordt nog zo ongelofelijk veel gedaan....en daarom schrijf ik hoe ik het zie hier neer. 'Wanneer je op voorhand (uitgesproken of onuitgesproken) al besloten hebt dat het niet zal werken, dan zal een laatste - valse- poging geen wonder kunnen verrichten.'
Als je dan toch start met coaching, weet dan dat je dit doet om 'schuld' af te lossen en je - in het kader van individuele coaching - een correct of eerlijk gesprek met je medewerker uit de weg gaat.
Hetzelfde geldt voor teamcoaching. Als je dit overweegt stel je dan heel eerlijk de vraag:
'Wat geloof ik over het potentieel van mijn team ? '
en
'Ben ik bereid om tijd en energie te investeren zodat ik resultaat kan boeken?'
